Γιουάν Σιχ Κάι

(Yuan Shih Kai,Χσιάνγκ Τσενγκ, Χονάν 1859 – 1916). Κινέζος πολιτικός. Θεωρείται αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και η δράση του επηρέασε την ιστορία της Κίνας. Από ταπεινή καταγωγή, κατόρθωσε να σταδιοδρομήσει στην ανώτερη γραφειοκρατία. Το 1884, ως αρχηγός της κινεζικής φρουράς της Κορέας, νίκησε τους Ιάπωνες σε σύγκρουση στη Σεούλ. Ακολούθησε συμφωνία (Σύμβασητου Τιεντσίν, 1885) με την οποία και οι δύο δυνάμεις (Κίνα και Ιαπωνία) αναλάμβαναν την υποχρέωση να αποσύρουν τις φρουρές τους από την Κορέα. Ο Γ. έμεινε εκεί με το αξίωμα του πρέσβη έως την έκρηξη του Κινεζοϊαπωνικού πολέμου (1894). Το 1899 διορίστηκε κυβερνήτης του Σαντούνγκ και το 1901 αντιβασιλιάς του Τσίχλι, επικεφαλής 20.000 ανδρών, με τους οποίους μέσα σε πέντε χρόνια οργάνωσε τις έξι πιο σύγχρονες και καλύτερα εξοπλισμένες μεραρχίες της Κίνας. Το γεγονός κίνησε υποψίες εναντίον του. Κλήθηκε τότε από την κεντρική εξουσία στην αυλή και διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών (1907), κίνηση που αποσκοπούσε στην αποδυνάμωσή του. Στη θέση αυτή παρέμεινε έως τον θάνατο της αυτοκράτειρας Τζου Χσι (1908). Τότε αποσύρθηκε από την πολιτική ζωή, αλλά το 1911, όταν ξέσπασε η επανάσταση, διορίστηκε πρωθυπουργός και αρχηγός της στρατιάς του Βορρά, που είχε δημιουργήσει ο ίδιος. Κατέχοντας τη μόνη πραγματική δύναμη που υπήρχε στην Κίνα εκείνη την εποχή, πραγματοποίησε τη σημαντικότερη πολιτική πράξη του: αφού νίκησε τους επαναστάτες στο στρατιωτικό πεδίο, τους πρότεινε πολιτική συμφωνία, ενώ συγχρόνως ο αντιβασιλιάς υποχρεώθηκε να υπογράψει το διάταγμα της ανακήρυξης της δημοκρατίας (11 Φεβρουαρίου 1912). Τον Μάρτιο του επόμενου έτους ο Γ. εξελέγη πρόεδρος από την εθνοσυνέλευση του Νανκίν. Τον Δεκέμβριο του 1915, μετά από παράκληση επιτροπών που είχε οργανώσει ο ίδιος, ανακήρυξε την Κίνα αυτοκρατορία. Ο Γ. θα ανακηρυσσόταν αυτοκράτορας στην αρχή του επόμενου έτους. Τα σχέδια του όμως ανατράπηκαν από τις εξεγέρσεις που ξέσπασαν σε διάφορα σημεία της Κίνας και ο ίδιος οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Ο Κινέζος πολιτικός Γιουάν Σιχ Κάι.